مصطفي محمدي
بيستم صفر، اربعين سيد الشهدا (ع) در نزد شيعيان داراي مقامي بس ارجمند است و عموماً اعتقاد دارند كه در اين روز اهل بيت (ع) از شام وارد سرزمين كربلا شدند و امام سجاد (ع) سر شريف امام حسين (ع) را به بدن حضرت ملحق كردند.

در«نفس المهموم» آمده است که فرمود: «ان لم ترحمونی فارحموا هذا الطفل» در حال گفت وگو بود که تیری از کمان حرمله آمد و گوش تا گوش حلقوم علی اصغر را درید. امام حسین«ع» خون گلوی او را گرفت و به آسمان پاشید...

حضرت ابا عبد اللّه الحسين عليه السلام براى قيام جاودانه كربلا، علاوه بر زمينه سازى چندين ساله دوران گذشته، از آغاز حركت خويش نيز دست به فعاليتهاى گسترده اى زد: وداع جانسوز با قبر پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله و افراد مختلف، نوشتن وصيّت نامه و نيز نگارش نامه هاى بسيار براى قبيله ها و افراد مختلف، ماندن در مكّه از ماه مبارك شعبان تا هشتم ماه مبارك ذى الحجّه. از ديگر فعاليتهاى حضرت، ملاقاتهايى است كه از زمان آغاز حركت از شهر مدينه تا كربلا داشته.

افرادی هستند که در رکاب اهل‌بیت حرکت می‌کردند، اما به‌دنبال منافع مالی و دنیوی خود بودند. به‌هرحال ائمه‌ی اطهار علیه‌السلام به‌دنبال برپایی حکومت بودند، جایگاه و اعتباری در عالم و روزگار خود داشتند و عده‌ای می‌خواستند از این موقعیت برای خود دکانی باز کنند، دم‌ و دستگاه درست کنند و به نان‌ونوایی برسند. بخشی از مردم کوفه و بصره را در آن زمان می‌توان جزء این گروه نام برد. یکی از چهره‌های برجسته‌ی این دسته، احنف‌ بن ‌قیس، یکی از سران قبایل بصره است که در جنگ صفین همراه امام علی علیه‌السلام بود، ولی وقتی امام حسین علیه‌السلام در مسیر حرکت به‌سوی کربلا ...

یکی از آزمون‌هایی که خداوند در زندگی مقرّر کرده، سختی و مصیبت و گرسنگی و تشنگی است: «شما را به ترس،‌گرسنگی، کاستی در اموال،‌از دست دادن فرزندان و میوه‌ها می‌آزماییم و صابران را بشارت ده»کربلا نیز صحنة آزمون الهی است. آزمون حسین و یاران او از یک طرف و دشمنان از طرف دیگر. برای چنین صحنه‌ای باید ابزار آزمایش آماده باشد، که از جملة‌آنها تشنگی بود، حسین و یارانش تا با صبر و شکیبایی در مقابل این مصیبت و آزمون الهی،‌به پاداش عظیم صابران دست یابند و اجر و پاداش مصیبت دیدگاه در راه خدا را دریافت کنند.

روايات، نه تنها زيارت سيّد الشهدا عليه السلام را با فضيلت ترين كار و همانند زيارت خدا و پيامبر او توصيف مى نمايند ، بلكه تصريح مى كنند كه زيارت ايشان ، بر هر مؤمنِ معترف به امامت اهل بيت عليهم السلام لازم است

زندگانی پرخیر و بركت اهل بیت علیهم السلام در بردارنده دو اصل استوار «حماسه و عرفان» است. عَبَسَتْ وُجُوهُ الْقَوْمِ خَوفَ الْمَوْتِ // وَالْعَباسُ علیه السلام فیهِمْ ضاحِكٌ یتَبَسَّمٌ لَوْلا الْقَضا لَمَحَا الْوُجُودُ بِسَیفِهِ // وَاللّه ُ یقْضی ما یشاءُ وَیحْكُمُ (1)
(سیدجعفر حلّی)

عاشورا، انفجار سلطه ظلم و ظلمت و طلوع سرخ فرهنگ ايثار در جامعه اسلامي است.
عاشورا، «نه» بزرگ آئين محمّدي به تمام ستمگران تاريخ است.
عاشورا، اوج عرفان و ايثار پاسداران پيام هاي آسماني در پهنه گيتي ا ست
عاشورا، مولود اخلاص و ايمان هفتاد و دو شهيد ساحل فرات و بزرگ ترين دانشگاه پرورش فدائيان اسلام راستين است.

مراسم عزاداری و مدّاحی، هرچند باید با قوت هرچه بیشتر ادامه یابد، اما زدودن پیرایه ها از آن و پرهیز از روشهایی كه موجب خالی شدن از بر بار معرفتی می شود یا وهن مذهب را به دنبال دارد، باید همواره مدّ نظر صاحب نظران و فعالان این عرصه قرار گیرد.

محرم و عزاداری ابا عبدالله الحسین(ع) فرصتی بسیار بزرگ برای پرداختن به اهداف آن حضرت می‌باشد و مبلغان دینی بیش از هر کس می‌توانند در این راستا نقش داشته باشند.فرصت محرم شرائطی را فراهم می‌سازد که اگر به درستی مدیریت شود می‌تواند ارزشهای دینی را احیا نماید.