عليرضا عسكرى‏
گفته‏ اند كسى مى‏ آيد كه نوازش آهنگ صداى مهربانش بغض هايمان را به گريه بدل كند و ما سر به دستان يتيم نواز او همه عقده‏ هايمان را سير خواهيم گريست.
گفته‏ اند كه او خاطرات تلخ اارتها را ناگفته مى‏ داند. كه او در همه اين سال هاى تنهايى و مقاومت با ما بوده است؛ كه او گرسنگى اردوگاه موصل و تكريت را چشيده است؛ كه او زخم كابل هاى خاردار دشمن را هم به تن خريده است؛ كه همه شهيدان ما سر به دامان او سردار شدند؛ كه مفقودانمان در بهشت آباد او ماندگار شدند؛ كه همه اين مدت تلخ جدايى، او برايمان غصه مى‏خورده است؛ كه او شب حمله، كنار كرخه برايمان دعا مى‏ كرده است؛ كه او در لباس فرزند به خواب همه مادران شهيد آمده است.

امين ميرزايى‏
حكما مسلمان در بحث خود از علت غايى، باب بحثى را مى‏ گشايند، تحت عنوان خير مظنون يا پندارى. بحث حكيمان در آن وادى بر محور غاياتى مى‏ گردد كه افراد بشرى براى خود برمى‏ گزينند، ليكن آنچه را خير مى‏ پندارند فى الواقع با خير حقيقى منطبق نيست. به عبارتى گرچه به ضرورت علّى و معلولى به غايتى كه به سوى آن ره سپرده‏ اند مى‏ رسند و نتيجه فعلى را- كه به گزينش خطاى خود به آن دست انداخته‏ اند- مى‏ بينند، ليكن پايان حركت ايشان لزوماً با آنچه در ذهن پروريده- يا مى‏ بايد مى‏ پروريدند- انطباق پيدا نمى‏ كند.

بسيارندمردان و زنانى كه در ميانه درد و رنج وابتلا، آنگاه كه احساس مى كردند ديگر هيچ روزنه اميدى نيست دست نياز وتوسل به سوى ائمه معصومين، عليهم السلام، دراز كرده اند و نياز خود را برآورده اند. آثار مكتوب مانده از بزرگان نيز از قول آن برگزيدگان الهى راه هاى متعددى را براى عرض حاجات و برآورده شدن خواسته هاى بندگان فراروى آنان قرار داده اند.

در دورانى كه سخن گفتن از مباحث اقتصادى و افزايش و كاهش درآمد سرانه، رشد، توسعه و توليد ناخالص ملى و پى جويى مسائل مربوط به پيچيده ترين فن آوريهاى عالم ارتباطات و ساخته هاى صنعتى، به همراه بحث و كندوكاو پيرامون مكتب نوظهور «هرمنوتيك» و اثبات ثبات يا دگرگونى فهم ما از متون دينى- قبض و بسط تئوريك شريعت يا فى الواقع نسخه فارسى [Contextuality -] و همچنين بررسى برخورد تمدنها و عاقبت قابل پيش بينى براى آنها، رسم و عادت زمانه شده است، بيان احوال امام زمان، عجل الله تعالى فرجه الشريف، به عنوان يك حقيقت غايب از نظر و مباحث و مسائل مربوط به آن حضرت، عليه السلام، به عنوان موعود منتظر، چه بسا در ذهن برخى ساده انديشان و شيفتگان عرف موجود، بل حافظان و مدافعان سينه چاك او و فرهنگى كه آن را پروريده، سخت نامانوس و ناضرور بنمايد.

مرتضى مهدوى يگانه‏
چرا كار غيبت، آن هم در همان اوايل (بلكه در غيبت صغرى ) به جايى مى ‏رسد كه امام در توفيع شريف خود، توسط نائب خاصّ آن حضرت، محمّدبن عثمان العمرى به شيعيان خود دستور دعاى تعجيل فرج بسيار مى ‏دهند و مى ‏فرمايند:
«أَكْثِرُوا الدُّعَاءَ بِتَعْجِيلِ الْفَرَجِ فَإِنَّ ذَلِكَ فَرَجُكُم؛
براى فرج بسيار دعا كنيد كه خود، فرج و گشايش خود شماست.»

ابراهیم شفیعی سروستانی
انقلاب رهایی بخش حضرت امام خمینی قدس سره نه تنها باعث دگرگونی در صحنه حیات اجتماعی - سیاسی مردم مسلمان ایران شد، بلکه منشا تحولی بزرگ در فرهنگ واژه ها و مفاهیم اسلامی گردید.

علی اصغر شعر دوست
در انشقاق عرش، از روزنه ای گشاده به سمت فرش، رحمت خداوندی بر انسان نازل شد. عرشیان گلی از باغستان خدا هدیه فرشیان کردند. و هنوز فرشیان عطر آن گل را در مشام خود دارند و هر جا که آفتاب بر آن بتابد و باران بر آن ببارد، عطر آن گل را فرایاد می آورند. انتظار، خیرگی چشمهای زمینیان است; شاید به آن روزنه ای که عرش گشوده است. چشم دوختن به آن خورشیدی است که از روزنه در تابش است و انوار بهشتی بر زمین می افشاند، اما ...

آمدن منتظر موعود، آرزوی تمام دردمندان و ستمدیدگان تاریخ با هر آیین و مذهبی است. همگان دریافته‌اند که در آینده، منجی جهانی ظهور خواهد کرد و در آینده، جهان روزی را خواهد داشت که در آن، جامعه بشری پر از عدل و داد شود. رهبر چنین جامعه‌ای منجی جهان بشری و به لسان روایات «مهدی موعود» است؛ همو که تمامی انبیاء و اوصیاء مژدهٔ آمدنش را بشارت داده‌اند و شیفتگان راه حق و حقیقت در انتظار وصال او هستند.

شهید ابراهیمی در وصیت‌نامه خود نوشت: به همه خانواده‌ام می‌گویم که حجاب را رعایت کنید و الا خون شهیدان مظلوم را زیر پا گذاشته‌اید.شوق سرشاری به علم اندوزی داشت و جهت فراگیری علوم اسلامی به همدان رهسپار گردید؛ مقدمات و ادبیات را نزد مدرسان این شهر به خوبی آموخت.

در «تهران»، استاد روحانی‌ای بود که «لُمعَتین» را تدریس می‌کرد. مطّلع شد که گاهی از یکی از طلّاب و شاگردانش که از لحاظ درس خیلی عالی نبود، کارهایی نسبتاً خارق‌العادّه دیده و شنیده می‌شود.