از حضرت صادق(ع) نقل شده، كه هر كس چهل صبح «دعای عهد» را بخواند از یاوران قائم(ع) خواهد بود و اگر پیش از ظهور آن حضرت بمیرد، خدای قادر، او را از قبر برانگیزد تا در خدمت حضرتش باشد... اگر این حقیر چهار دوره و در هر دوره چهل صبح این دعا را خواندم نه به طمع برانگیخته شدن و در كنار حضرت جنگیدن، كه لیاقتم را صد چندان فروتر از آن می‌دانم؛ بلكه به امید دیدار حضرت، دوره پنجم خواندن دعا را آغاز كردم.
وقتی ظهور کند...- قطب راوندی در خرائج، صدوق در کتب مختلف نقل کرده اند به سند تام - دست می گذارد بر سر هر کسی. به مجرد رسیدن دست او به آن سر، هم عقل کامل می‌شود، هم هر مردی قدرت چهل مرد پیدا می‌کند. این است معنی ید الله. عین الله الناظرة في العباد، ید الله الباسطة علی العباد. خلاصه نه او را شناختیم، نه مقامش را به دیگران شناساندیم.
انتظار، امري پر اهميت در عصر غيبت امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف)، يکي از وظايف مهم بلکه بالاترين وظيفه در ارتباط با آن حضرت است. انتظار و اميد به آينده، امري است که آميخته با جان آدمي مي باشد. از اين مفهوم چون ديگر مفاهيم و واژه ها برداشت هاي متفاوت شده است. در برداشت منفي آن، انتظار يعني اين که انسان منتظر، فارغ از هر مسئوليت و دغدغه هاي فردي و اجتماعي دست روي دست بگذارد تا خود امام (عجل الله تعالي فرجه الشريف) بيايد
انگیزه توجه به موضوع: خلاء نظام ها و ساختارهای دینی در محیط رقابت برای مدیریت زندگی جهانی
نیازمندی های ظهور تمدن موعود به مطالبه نظام هاو ساختارهای دینی
بررسی هویت تمدن، نقش سیستم ها و فرآیندها در تمدن سازی، بررسی هویت انتظار و مؤلفه های آن، استخراج رابطه انتظار با سیستم های تمدنی
آيت‌الله حاج شيخ محمّدجواد خراساني(ره) در سال 1331 ه .ق. در شهر مقدّس «مشهد» در خانواده علم و فقاهت ديده به جهان گشود. ایشان در کودکي به همراه پدر و مادر به بخش محوّلات از توابع «تربت حيدريّه» که موطن ييلاقي اجدادش بوده، مي‌رود. تقاضاي اهالي و اصرار آنان موجب ماندگاري پدر ايشان در آن ديار مي‌شود.
«مسئله كربلا، كه خودش در رأس مسائل سياسي هست، بايد زنده بماند به همان فرمي كه بود، منتها الفاظ تغيير بكند. مصيبت ها همان است ، مصيبت ها تغييري ندارد، بايد آن بعد سياسي كربلا را براي مردم بيان كرد ...اين حركت اسلامي-سياسي بود كه بني اميه را از بين برد، و اگر اين حركت نبود،اسلام پايمال شده بود.»امام خمینی(ره)، صحیفه نور
«عهد» باطن همه اعمال و اقوال فردي و جمعي است؛ حتّي اگر بر پهنه هيچ كاغذ يا عهدنامه‌اي نيامده باشد. بي‌عهد هيچ حادثه‌اي اتّفاق نمي‌افتد. هيچ حركت بزرگي به وجود نمي‌آيد. آدمي مي‌تواند عهد ببندد به‌همان‌سان كه مي‌تواند عهد بگسلد؛ يعني قدرت اختيار، اين امكان را براي او فراهم آورده است. هريك از فرهنگ‌ها و تمدّن‌هاي سترگ نيز صورت بيروني «عهد»ي خاصّند كه با مطالعة جدّي (و نه سرسري كه موجب بروز غفلت و يا شيفتگي شود) در آن فرهنگ يا تمدّن كشف مي‌شوند و ماهيت و باطن آن فرهنگ يا تمدّن را نشان مي‌دهند.
موضوع مهدویّت، به عنوان یکی از انقلابی‌ترین اعتقادات اسلامی، جهان غرب را در مورد آینده، به وحشت انداخته است. این وحشت ناشی از عمق بحران‌هایی است که غرب، آن را با تمام وجود احساس می‌کند و البتّه با یگانه هنر خود که «ظاهرآرایی» است، تلاش می‌کند نه تنها چهره یک ورشکسته را به خود نگیرد، در هیئت یک جهاندار غالب ظاهر شود و افراد ساده‌اندیش و سطحی‌نگر را بفریبد. فروپاشی نظام خانواده و بحران اخلاقی ـ اجتماعی ناشی از آن، بروز بحران زیست محیطی، بحران اقتصادی که در شکل تبعیض‌های وحشتناک خود را نشان می‌دهد، سیطره ظالمانه رسانه‌ها و ... بحران‌های امروز غرب است و اندیشمندان نظام سلطه‌گر غرب، به خوبی می‌دانند که اگر این وضع استمرار یابد، قطعاً آینده از آن اندیشه‌ای خواهد بود که خلأ معنویت جهان را پر کند و اسلام و تشیّع با اعتقاد بزرگ خود به مهدویّت، به طور قطع یگانه مکتبی خواهد بود که به زودی ببرِ کاغذی غرب را در ساحت اندیشه و تفکّر مچاله خواهد کرد و خود چونان موهبتی آسمانی بر دل و جان مردم حاکم خواهد شد.
همۀ ما کم و بیش با مفهوم گناه و اثرهای آن تا حدودی آشنا هستیم. گناه ـ که همان تخلّف از دستورهای الهی است ـ آثار ویرانگری بر دنیا و آخرت انسان داشته و موجودیّت و هویّت معنوی او را به شدّت متزلزل می‌کند. این آثار در کتاب‌های اخلاقی نوشته شده که مطالعۀ آن پر سود است؛ امّا در این مقاله از دو جهت به گناه و اثر آن پرداخته می‌شود: اوّل؛ اثر گناه بر قلب و بنیان اعتقادی انسان و دوم؛ اثر گناه بر رابطۀ معنوی با امام عصر(ع).
چرا برای سلامتی امام زمان (عج) صلوات می‌فرستیم؟ مگر ایشان معصوم نیستند و از طرف خدا محافظت نمی‌شوند و مگر غایب نیستند؟
