حسن جلاليان
وجود مبارك امام عصر (ع) افزون بر اينكه وارث مواريث و ودايع نبوت است، وارث ائمه پيشين (ع) نيز مى باشد؛ در اين مقاله به بررسى مواريث ائمه (ع) كه اكنون در نزد آن حضرت است؛ شامل: 1. كتاب جامعه على (ع) و 2. مصحف على (ع) مى پردازيم.

عبالجبار شراره‏
مترجم: مصطفى شفيعى‏
پس از اثبات مساله ولادت و وجود مبارك حضرت مهدى، عليه السلام، مطلب ديگرى درباره آن حضرت باقى مى ماند كه همان ادامه و استمرار وجود مبارك ايشان از زمان غيبت صغرى تا قطع نمايندگى و وقوع غيبت كبرى است كه خواننده گرامى و پژوهشگر جوينده حق، مطلوب خود را در اين زمينه در نوشته شهيد صدر، قدس سره، مى يابد. وى موضوع را بخوبى توضيح داده و به قدرى ادله عقلى و منطقى و علمى ذكر كرده است كه تشنگان را سيراب مى كند و همه اوهام و افسون شك آوران را از ذهنها مى زدايد.

انحراف فكرى در مسئله مهدويّت در دوران امام صادق (ع)
بى‎‌گمان، يكى از دلايل تأكيد فراوان امام صادق (ع) بر مسئله مهدويّت، وجود برخى انحرافات فكرى راجع به اين مسئله در آن دوران و پيش از آن بوده است. روايات مربوط به مهدويّت، به گونه‎‌اى است كه نشان مى‎‌دهد مسئله مهدويّت از دوران حضور نبىّ اكرم (ص) نيز مطرح و تبيين شده است؛ چنان‎‌كه فرمودند:
«مهدى از فرزندان من است. اسم او اسم من و كنيه او كنيه من است. شبيه‎‌ترين مردم به من از لحاظ صورت و سيرت است. به خاطر او غيبت و حيرتى واقع مى‎‌شود كه امّت‎‌ها در آن گمراه مى‎‌شوند ...»

آيت الله كريمى جهرمى‌
1. شخصى به نام على بن هلال از پدر خود نقل كرده كه گفته است: من نزد رسول خدا (ص) رسيدم. ايشان به فاطمه (س) فرمودند:
«دو سبط امّت از ما هستند و آن دو حسن و حسينند و آن دو آقاى جوانان اهل بهشت هستند و سوگند به آن كسى كه مرا به حق مبعوث داشته، پدر آن دو از آنها بهتر است.»

سيد ابوالحسن مهدوى ‏
يكى از بهترين راه‏ هاى اثبات وجود مقدّس امام‏زمان (ع)، تشرف به محضر نورانى آن بزرگوار است. گرچه استدلال براى عمر طولانى از راه دليل‏ هاى عقلى و نقلى و شواهد تاريخى ، عقل‏ ها را خاضع و تسليم مى ‏كند، امّا نشان دادن آن حضرت كه در اين تشرف مى ‏خوانيم، سبب تسليم شدن عقل و اطمينان پيدا كردن نفس مى ‏گردد.

محمّدبن قولويه، استاد شيخ مفيد، مى‏ گويد:
قرامطه- كه از پيروان محمّدبن قرمط بودند و اعتقاد داشتند او امام زمان است به مكه حمله كرده و حجرالاسود را ربوده بودند- و پس از مدتها در سال 307 ق. باز پس فرستادند و قصد داشتند در محل قبلى خود نصب نمايند. من اين خبر را پيشتر در ميان كتاب هاى خويش خوانده بودم و مى‏ دانستم كه آن را فقط امام زمان (ع) مى‏ تواند در جاى خود نصب كند. چنانكه در زمان امام زين‏ العابدين (ع) نيز از جاى خود كنده شد و فقط امام (ع) توانست آن را در جاى خود نصب كند.

فردی كه به قرآن استناد مى  کند، بايد احاطه كاملى بر روش تفسير قرآن، آيات محكم و مشابه، مباحث تاريخى، معارف اعتقادى و... داشته باشد، آن گاه بگويد چون قرآن گفته «حضرت عيسى زنده است»، پس او همان «بقية اللّه » است.

مترجم: مصطفی شفیعی
متن حاضر ترجمه کتاب بحث حول المهدی آیت الله شهید سید محمدباقر صدر است که چندی پیش با مقدمه و تحقیق آقای دکتر عبدالجبار شراره منتشر شده است. شهید صدر در کتاب مزبور به روش عقلی به شبهات و پرسشهایی که درباره شخصیت مهدی موعود، علیه السلام، و قیام جهانی آن حضرت مطرح می شود، پاسخ داده اند. و شاید بتوان گفت که از این نظر کتاب یادشده حائز اهمیت بسیار بوده و بنیانگذار شیوه ای نو در موضوع مهدویت و منجی گرایی است.

آنگاه که گردآمدگان در غدیر خم، چشم بر دهان محمد مصطفی دوختند تا در جمع یکصدوبیست هزار نفری خود، سخنانش را بشنوند. نبی اکرم(ص) پس از حمد و ثنای خداوند و دعوت مردم به سوی خاندان گرامی نبوت و چنگ زدن به ریسمان ولایت علی بن ابیطالب(ع) فرمودند:
«ای گروه مردمان! آن نور خدای تبارک و تعالی در من قرار گرفت و پس از آن در وجود علی(ع)، آنگاه از او در نسلش تا «قائم المهدی(ع)» که بازگیرنده حق است و جلب کننده همه حقوق ازدست رفته ما.

آخرین جانشین رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم)، حضرت مهدی (عج الله تعالی فرجه الشریف) با نام «اباصالح»، خلف صالح و صالح، شهره‌ی آفاق گشته است.باورهای دینی و عمل صالح و شایسته که بر اساس توحید و ولایت اهل بیت (علیهم السلام) پایه‌گذاری شود، جوهره و اساس اصلی آیین جاوید اسلام است.