معرفی کتاب تاریخ فرهنگی قبیله‌ی لعنت، جلد هشتم (ایلومیناتی، سیزده خاندان تاجدار، سیزده خط خونین) «ایلومیناتی»،
ظهور عملی و نظری خاستگاه شیطان و لژنشینان مجامع مخفی بی‌خدا در آخرالزّمان است؛ «نظم نوین جهانی» و سپس عصیان و آشوبی فراگیر، به امید دست‌یابی ابلیس به سلطه‌ای فراگیر در ابعاد جهانی.
«قوم نشان شده»، حدیث یک انتخاب آسمانی است، داستانی از تدبیر الهی برای یک سرزمین، ماجرای مردمی برگزیده، حکایت تأسیس بزرگترین کانون تشیّع.
«قوم نشان شده»، قصّة ایران و ایرانیان است در عرصة هستی، که چگونه با اهل بیت پیامبر(ص) انس و الفت گرفتند و چگونه بر سر پیمانشان ماندگار شدند و چگونه لایق حضور علیّبن موسی الرّضا(ع) در میان خود گشتند و سرانجام چگونه در تأسیس ملک عظیم خداوندی در عصر ظهور همراهی خواهند کرد...
انتشارات موعود عصر(عج) چند هفته‌ای است کتابی را منتشر کرده که خیلی جدّی به شما توصیه می‌کنیم، به آن دست نزنید.
در نودمین نشست از سلسله نشستهای ماهانه ی موسسه موعود، از اوّلین کتاب از مجموعه ی «تاریخ فرهنگی قبیله ی لعنت» با عنوان «بن مایه ی رویگردانی از خدا» رونمایی شد.
این کتاب که حاصل مطالعه و پژوهش چندین ساله ی «اسماعیل شفیعی سروستانی» پیرامون عملکرد ابلیس از آغاز آفرینش تا تشکیل مجامع مخفی می باشد، توسط «محمود مطهری نیا» معرفی و رونمایی شد.
«ای مردم! بدانید من فاطمه هستم و پدرم محمد است. آغاز و انجام سخن من بر حق است. آنچه می گویم ناروا نیست و آنچه انجام دهم بر ظلم و ناروا تکیه ندارد. پیامبری از خود شما مردم برای هدایت شما آمد که رنجهای شما بر او گران و او بر شما امیدوار و بر مؤمنان مهربان و رحمت آور بود.
اگر او را بشناسید، می دانید که پدر من است نه پدر زنان شما و برادر پسر عموی من است، نه مردان شما...
قرن‌هاست که از غیبت امام عصر(ع) می‌گذرد و بسیاری در اشتیاق جانان، جان به لب رسانده‌اند. گاه چون علیّبن مهزیار فوز دیدار نصیبشان گشته و گاه تا پایان عمر در حسرت دیدار باقی مانده اند. برای بسیاری این سؤال وجود دارد که چگونه می‌توان چنین افتخاری یافت و به پیشگاه آن امام همام، علیه افضل التّحیّه و الثّناء، باریافت ...
ماجرای کربلا و حرکت عظیم امام حسین، علیه السلام، به گونه ای است که اگر سال‌ها و سال‌ها دربارة آن، از دیدگاه‌های مختلف سخن بگویند، هنوز هم حرف‌های ناگفتة بسیاری در آن هست. چرا که این ماجرا چنان با شکوه و با عظمت بود که جلوه‌هایی از تأثیرات آن، برای قرن‌ها، دل مؤمنان را به سمت خود می‌کشاند؛ چنانچه با گذشت هزار و اندی سال و با نوشتن هزاران کتاب و بیان هزاران سخنرانی در این‌باره، هنوز هم دیدگاه‌های نو و جدیدی در ماجرای رفته بر امام حسین(ع) به چشم می‌خورد.
«هر ملّتی به بزرگان و اندیشمندانش افتخار می‌کند؛ آن چنان که رمز بقای ملّت‌ها و بزرگی و شرفشان در بزرگداشت عالمان خود و نشر معارف آنهاست.» این جمله‌ای است که مؤسّسة «المنتظر لإحیاء تراث آل الصدر» در مقدّمة کتاب «سروقامتان» نوشته؛ کتابی که به بیان فراز و فرودهای زندگی مرجع عالی‌قدر، آیت‌الله سیّد محمّد صدر، پرداخته است.
ما مسلمانان، برای انجام اعمال و عباداتمان از رساله‌های عملی مراجع تقلید استفاده می‌کنیم؛ امّا در هیچ کدام از رساله‌های عملی، به علّت جدا بودن حوزة «احکام» از «اخلاق»، خطّی راجع به اخلاص نداشتن، یا منع غیبت و دروغ نمی‌یابیم؛ در حالی‌که همة ما مسلمان‌ها می‌دانیم که اعمال به میزان اخلاصشان پذیرفته می‌شوند و غیبت کردن و دروغ گفتن، از محرّمات الهی است. عالم گرانقدر، آیت‌الله شهید سیّد محمّد صدر، در کتابی دو جلدی و مفید، رساله‌ای دربارة مکروهات و مستحب‌های الهی در حوزة اخلاق، جمع‌آوری کرده و عنوان آن را «فقه اخلاق» گذاشته است.
