دلیل عمده عدم موفقیت درباره تربیت دینی کودکان، نقص در برنامه هاست نه در کودکان، عدم آگاهی از برداشت های کودکانه، تعلیم و تربیت ما را دچار نواقص و کمبودهای گوناگون خواهد کرد؛ از جمله اینکه سبب خواهد شد معارف دینی در سطوحی ارائه شود که با فهم کودکان متناسب نباشد و گاه این مایه خستگی و دل زدگی آنان از معارف دینی و حتی اصل اسلام می شود، افزون بر اینکه تفکر خام و محدود،
به تواناییهای کودک توجه کرده و با در نظر گرفتن آنها، از کودک بخواهید تا کاری را انجام دهد. بیشتر از توانش، توقعی نداشته باشید.
متفکّران و متخصّصان علوم رفتاری با تحقیقات گسترده در زمینه آثار و پیامدهای روانی، اجتماعی هرزهنگاری خواستار وضع محدودیّتهای قانونی در این زمینه هستند؛ گرچه این محدودیّتها و (فیلترینگ) میتواند در دسترسی افراد، به موارد هرزهنگاری نقش داشته باشد، ولی کافی نیست و افراد زیادی به راحتی از این محدودیّتها تخطّی میکنند. بنابراین باید به دنبال راهکارهای فراتر از قانون باشیم. اگر شما یا همسرتان به سمت هرزهنگاری رفتهاید و میخواهید برای رهایی از آن، راهکاری بیابید، خواندن این متن را به شما پیشنهاد میکنیم.
پدران و مادرانی كه تربیت فرزندانشان را به فیلم و سیدیها میسپارند، در نهایت باید بدانند، كودك و نوجوانشان از مسیر زندگی منحرف میشود.
در میادین شهر، انواع سیدیها و دیویدیهای فیلمهای غیر مجاز به قیمتی نازل به فروش میرسد، مشتریان این كارتونها و فیلمهای مستهجن، غالباً كودكان، نوجوانان و جوانان هستند.
آدم لجباز، فكر سود و زيان را نميكند. ميگويد: اينكه من ميگويم بايد باشد. نه كار به حق دارد، نه كار به باطل، نه كار به سود دارد، نه كار به زيان. نه كار به بد دارد، نه كار به خوب. يك دنده! يك دندگي.
روايات و آيات زيادي در اين زمينه داريم. اميرالمؤمنين ميفرمايد: «ليس لجوج تدبير» (غررالحكم/ص464) آدم لجباز نميتواند تدبير كند. چون ميخواهد يك كاري بشود، ديگر تدبير نميكند كه اين درست است يا درست نيست. ميگويد: من گفتم: مرغ يك پا دارد! يك دنده، نميتواند تدبير كند.
گاهی دوستان و همسالان، به نوجوان فشار میآورند که استفاده از محصولات هرزهنگاری را امتحان كند.
دستیابی به تصاویر و فیلمهای غیراخلاقی یا همان هرزهنگاری در سنین پایین، یعنی كودكی و نوجوانی، امروزه، آن هم با توجّه به فناوریهای جدید، مانند اینترنت، از مباحث بسیار جدّی و نگرانكننده است كه خانوادهها وسایر اقشار فرهنگی و فرهیخته جوامع، به خصوص متخصّصان علوم رفتاری و روانشناسان را به چالش كشیده و نگران ساخته است.
پیوسته از خود می پرسم چه سری در وجود زن نهفته است که پروردگار، مصدر رویش خلق را در نهاد وی قرار داده است؟ چرا خداوند او را برای حمل رازش(روحی که از اوست) برای 9 ماه برگزیده است بی آنکه لب به شکایت بگشاید و مرد را چنین گوهری عطا نکرده است؟! بی شک در این امر، سری نهان است که جز خداوند «علام الغیوب»، کسی را یارای پی بردن به آن نیست.
مدّتی قبل، یک روز که در درمانگاه نشسته بودم، سر و صدایی از راهروی درمانگاه بلند شد؛ یک صدای زنانه و یک صدای مردانه. هر کدامشان انگار داشتند شدّت و تیزی صدای خودشان را به رخ آن یکی میکشیدند! منشی درمانگاه ما هم مثل همه آدمهایی که از سر کنجکاوی سرک کشیده بودند بیرون، رفت و خبر آورد که قضیّه دعوای زن و شوهری است و گویا اینها همراه یک بیمار بودهاند و نشسته بودهاند و اختلاط میکردهاند که بحث بالا گرفته و آمپر چسباندهاند و الی آخر.
از دیدگاه قرآن زن گاهی به عنوان تکمله (کامل کننده) وجود مرد (زوج) و گاهی بدون وجود مرد مستقلاً در جریان تاریخ سازی و تمدن آفرینی و انسان سازی، نقش منحصر به فردی در اختیار دارد.
هدف از خلقت انسان رسیدن انسان به کمال متعالی است و همگان می خواهند در این مسر قدم بردارند و می دانیم که در این مسیر هیچ الگویی بهتر و مطمئن تر از ائمه معصومین علیهم السلام نمیباشد در این مقاله با بهره گیری از سخنان گهربار پیشوایان دین، به بیان مهم ترین نکاتی می پردازیم که هر انسان مؤمنی در زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی خود باید به آنها توجه کند.