غوغای عام الفیل، کشته شدن ابرهه و از هم پاشیدن سازمان زندگانی دشمنان کعبه و قریش، مکیان و کعبه را در انظار جهان عرب، بزرگ کرد، دیگر کسی جرات نداشت فکر حمله به قریش و آزار آنان و یا ویران ساختن خانه توحید را در دل خویش بپروراند. افکار عمومی چنین داوری می کرد که: خدا به پاس احترام خانه خود و احترام و عظمت قریش، دشمنان آنان را به خاک و خون کشید.
این مجموعه مقالات تصويری روشن از دشمنی‌ای ريشه‌دار و مديد ترسيم می‌كند؛ دشمنیِ پنهان و آشكار و علنی و بی‌شرمانه! می‌توانی در پسِ هر توطئه‌ای كه از پسِ توطئه‌ای شكست‌خورده سر می‌زند، پافشاری‌شان را برای رسيدن به چيزی كه پيامبر، تمامْ‌مدّت، امّتش را از آن بر حذَر می‌داشت به راحتی ببينی، و از سعی و تلاششان در كتمان و پنهان كردنِ آن، اطمينان يابی كه چيزی بزرگ‌تر پشت پرده دارند. و سرانجام به يقين بدانی، آن‌چه كه رخ می‌داده، اتّفاق نبوده، و تَك‌تَكش تكّه‌های نقشه‌ای از پيش تعيين‌شده بوده‌است.
از امور قابل توجه، ستايش ايرانيان در منابع مذاهب سُنّى است ; به آن اندازه كه مى توان كتابى از احاديث صحيح در منابع سنى جمع آورى كرد كه درباره نيكى ايرانيان و برترى آنها بر عرب باشد ! اما در منابع ما ( شيعى ) چنين رواياتى اندك است . علتش آن است كه ايرانى ها نيروى نظامى و توان فكرى برجسته اى داشتند و مذاهب سنى را در برابر مذهب اهل بيت(عليهم السلام) پايه ريزى كرده و منابع اين مذهب را گردآورى كردند !
كار آنان به سان شيطان كه به انسان گفت: كافر شو (تا تو را كمك كنم) وقتی كافر شد، گفت من از تو بيزارم من از خدای جهانيان می‌ترسم. سرانجام كارشان اين شد كه هر دو در آتش دوزخ جاودانه خواهند بود، اين است سزای ستمگران.
پیامبر اكرم(ص) روابط گسترده‌ای را از سال ششم هجری قمری با جوامع، ملّت‌ها و دولت‌ها برقرار كرد كه آثار عمده آن بعد از وفات آن حضرت در دوران خلفا به ظهور پیوست. نامه‌های آن حضرت به سران دیگر كشورها و انعقاد قراردادهای متعدّد با اقوام و قبایل مستقلّ عرب، پیمان صلح دائمی با نصارای نجران، از دلایل اهتمام آن حضرت به برقراری روابط صلح‌جویانه با دیگر ملّت‌ها بود كه به عنوان یكی از ابتكارهای ارزنده آن حضرت، در زمینه روابط بین المللی،قالبی نو در تاریخ مطرح می‌شود.
شخصیت مریم (ع) در کتاب مقدس دارای نوسانات شدیدی است. گاه شخصیتی چنان ـ العیاذ بالله ـ نازل پیدا می‌کند که از نظر درک و معرفت، با پایین‌ترین افراد جامعه برابری می‌کند و گاه چنان شخصیتی والا پیدا می‌کند که از همه مردم زمان خود برتری می‌یابد.
شیعه دوازده امامی، یگانه مذهبی است كه بر سنّت اصیل اسلام واقعی استوار مانده و عقیده دارد كه اسلام، مكتب جامع و جاوید است و برای تمام اعمال و اخلاق و عقاید انسان از ساده‌ترین مسائل، مثل خوردن و خوابیدن گرفته تا عالی‌ترین مسائل، مثل مبدأ و معاد دستور و برنامه دارد. به عقیده شیعه چنین مكتبی امكان ندارد در مسئله بسیار مهمّ رهبری و امامت و تعیین جانشین برای پیامبر اكرم(ص) سكوت اختیار كند یا انتخاب چنین منصبی را بر عهده انسان‌های معمولی بگذارد.
شیعه در لغت، به گروهی که پیرو شخصی هستند گفته می‌شود و همچنین به مجموعه‌ای که پیرو یک هدف و عقیده‌اند.در «قرآن مجید» نیز به همین معنا آمده است؛ مانند: «وَ اِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ لابْراهِیم»1 و همچنین آیه شریفه «... فَوَجَدَ فِیهَا رَجُلَيْنِ يَقْتَتِلانِ هذا مِنْ شِيْعَتِهِ وَ هَذا مِنْ عَدُوِّهِ فَاسْتَغاثَهُ الَّذِی مِنْ شِیعَتِهِ عَلَی الَّذِی مِنْ عَدُوِّهِ...» در میان روایات اهل سنّت، روایات زیادی وجود دارد که دلالت دارد بر آنکه رسول خدا(ص) لفظ شیعه را برای پیروان امیرمؤمنان، علی(ع) قرار داده‌اند.
منجّمان و ستاره‌شناسان به نمرود بن کنعان که یکی از پادشاهان بزرگ بوده و در شهر «بابل» حکومت می‌کرد، گفتند: در این سال کودکی به دنیا می‌آید که هلاک و تباهی تو و پادشاهی‌ات به دست او خواهد بود، پس فرمان داد تا هر بچّه‌ای را که در آن سال به دنیا آمد، کشتند و دستور داد که مردان از زنان دوری گزینند و کسانی را گماشت تا جست‌وجو کنند و هر زنی را که آبستن یافتند، او را تا هنگام زائیدن حبس نموده و زندانی می‌کردند،
مسجد اعظم كوفه یكى از كهنترین اماكن زیارتى منتسب به حضرت بقیة اللَّه علیه السلام مىباشد. مركز قضاوت، محل نصب منبر، محل تاسیس كلاسهاىآموزش قرآن و محل اقامهى نماز جمعه و جماعت آن حضرت در عهد ظهور مىباشد. مسجد كوفه در اصل بسیار گسترده بود. مهدى موعود علیه السلام به هنگام ظهور آن را منهوم كرده، به پایههاى نخستین برمى گرداند و سه مسجد دیگر در كنار آن بنیاد مىنهد.
