رایان کراکر در پاسخ پرسشی درباره ادعای طالبان مبنی بر کنترل 85 درصد از خاک افغانستان گفت: درصد سرزمین های تحت کنترل ، بخشی از بازی قدرت در افغانستان است. ما در این بازی بودیم. طالبان دارد اکنون در این بازی نقش ایفا می کند. من خیلی نمی خواهم روی بحث 85 درصد تمرکز کنم. بخش زیادی از این قلمرو سرزمینی در افغانستان، بیابان است. به اعتقاد من فاکتور اصلی که باید مورد بررسی بگیرد این است که آیا آنها(طالبان) می توانند یک مرکز استان را کنترل کنند؟ تاکنون چنین اتفاقی رخ نداده است! اما می ترسم که چنین اتفاقی رخ دهد.
رایان کراکر گفت: ما تلاش های زیادی را صرف نیروهای امنیت ملی افغانستان کردیم. آنها جان خود را فدا کردند و در یک جنگ دشوار مبارزان فوق العاده ای بوده اند.کاری که رئیس جمهور (بایدن) کرده این است که ما دیگر در میدان حضور نداشته باشیم. بخش زیادی از دکترین نظامی نیروی زمینی افغانستان شامل نیروی هوایی و حمایت نیروی هوایی می شود تا بتواند به عملیات خود ادامه دهد. نیروی هوایی افغانستان دیگر کارایی نخواهد داشت چون ما همه پیمانکاران را از افغانستان خارج می کنیم.
رایان کراکر :کاری که رئیس جمهور کرد این است که با یک حرکت پیروزی را در اختیار طالبان قرار داد. وی(جو بایدن) باعث ایجاد ترس و سر در گمی در دولت افغانستان و نیروهای این کشور نسبت به قدرت ما شد. بنابر این اکنون زمان سردر گمی در افغانستان است. صرفنظر از مقایسه تعداد نیروهای امنیتی افغانستان با نیروهای طالبان ، این طالبان است که از وضعیت فعلی سود خواهد برد.ما به دولت افغانستان چیزی تحویل ندادیم بلکه به طالبان تحویل دادیم.
مجری سی ان ان با اشاره به هزینه دو هزار میلیارد دلاری آمریکا در افغانستان در 20 سال گذشته و تلفات انسانی آمریکایی ها و اعضای ناتو و نیز غیرنظامیان آمریکایی پرسید: اگر ارتش آمریکا اکنون افغانستان را ترک نکند چه زمانی باید ترک کند؟
رایان کراکر گفت:ما نباید از پیروزی صحبت کنیم. چیزی که ما باید درباره اش صحبت کنیم این است که چه دلیلی باعث شد ما در وهله اول در افغانستان باشیم. ما برای کشور سازی به افغانستان نرفتیم. ما می خواستیم جلوی القاعده یا نیروهای مشابه القاعده را بگیریم و نگذاریم که فضای امنی برای حمله به ما در آمریکا داشته باشند. کل ماجرا همین است. فکر نمی کنم هیچ یک از ما که در آنجا خدمت کردیم هرگز این نکته را از ذهن فراموش کرده باشیم. ما تلفاتی داشتیم. من وقتی که سفیر آمریکا در افغانستان بودیم خودم این تلفات را در سالهای 2011 و 2012 دیدم. در مدت 20 سال گذشته کمتر از 1900 نظامی آمریکایی در افغانستان کشته شدند. این رقم وحشتناک است اما این رقم را با تعداد کشته شدگان در برج های دو قلو(مرکز تجارت جهانی) مقایسه کنید که سه هزار نفر بودند. ما داشتیم با حداقل نیرو در افغانستان موفق می شدیم.زمانی که 100 هزار نظامی در افغانستان داشتیم من سفیر بودم اما تعداد نظامیان را به کمتر از پنج هزار نظامی کاهش دادیم ولی هنوز اوضاع این کشور از هم نپاشیده است.
رایان کراکر در پاسخ به پرسش مجری که گفته بود چطور می گویید ما در حال پیروزی بودیم گفت:تعداد نظامیان چه زمانی که 100 هزار نفر بودند یا زمانی که کمتر از پنج هزار بودند، ما به همراه شرکای افغان جلوی القاعده را می گرفتیم و نمی گذاشتیم که مجددا به افغانستان بازگردند و پناهگاه امن بیابند و حملات بیشتری انجام دهند.تعریف من از موفقیت همین است.این مشکل باید مدیریت و کنترل شود. کاری که ما می کردیم این بود که با همکاری دولت افغانستان اطمینان می یافتیم امنیت ملی آمریکا در افغانستان زمانی تامین می شود که نگذاریم القاعده در افغانستان جای پایی پیدا کند. طالبان دارد بازمی گردد. القاعده همراه شان باز می گردد.