مرجع شهید، آیت‌الله سیّد محمّد صدر، از همان افرادی است که اگر کتاب‌هایش را خوانده باشید، نگاه نوی او را در نگاه به مسائل، حتّی مسائل تاریخی، درخواهید یافت. ایشان در کتابی که در موضوع قیام امام حسین(ع) با عنوان «روشنگری‌هایی بر نهضت امام حسین(ع)» نوشته‌اند، با همین نگاه، قیام حضرت را مورد بررسی قرار داده اند.
آیت الله صدر، در این کتاب، با نگاهی فقهی و کلامی، تمام راهکارهای عقلی و شرعی پیش‌روی امام حسین(ع) را مورد بررسی قرار داده و ثابت کرده‌اند که بهترین مسیر، همان مسیری است که امام حسین و یاران شهیدشان (صلوات الله علیهم اجمعین) پیمودند.
ایشان در بخشی از کتاب، به این سؤال پاسخ داده اند که چرا امام حسین(ع) با وجود راهکاری مانند «تقیّه» دست به تقیه نزدند تا زنده بمانند؟ در بخشی از پاسخ‌های ایشان به این مسئله می‌خوانیم:
«امام حسین(ع) با علم عادی یا الهامی‌ می‌دانستند که به هر صورت، حتّی اگر در «مکّه» نیز باشند، از دیا خواهند رفت. چه رسد به دیگر سرزمین‌های خداوند متعال (که همچون مکّة معظّمه، محلّ امن به شمار نمی‌آیند) و لذا از آن حضرت روایت شده است که فرموده‌اند:
«همانا اینها مرا خواهند کشت، حتّی اگر مرا در حالی بیابند که ب پرده‌های کعبه آویزان شده‌ام.»
حال کسی که حالش این‌گونه است، یعنی علم و یقین به مرگ خود دارد، حکم تقیه از قاتلش، از او برداشته می‌شود و می‌تواند هر کاری انجام دهد. شخص محکوم به اعدامی را تصوّر کنید که کمی بعد بر روی چوبة دار بالا می‌رود. در این هنگام، دنیا در نظر او کوچک و بی‌ارزش می‌شود و ممکن است در مقابل جلّادان خود، هر کاری بکند و یا هر چیزی بگوید؛ زیرا در هر صورت آنان دیگر نمی‌توانند بر قتل او چیزی بیفزایند! پس حال امام حسین(ع) نیز این‌گونه بود. در نتیجه ترجیح دادند که به این شکل بمیرند. به جای اینکه به صورت گمنام و با ذلّت و فراموش شده بمیرند.»

این کتاب متفاوت را «سید محمّدرضا حسینی مطلق» ترجمه و انتشارات محبّین، نخستین بار در سال 1393 منتشر کرده است. برای تهیة این اثر می‌توانید با مرکز پخش و ترجمة آثار خانوادة صدر (مؤسسة المنتظر لإحیاء تراث آل الصدر)، با شمارة تلفن 02537833337 تماس بگیرید و یا به سایت www.m-almuntazar.com  مراجعه نمایید.