با شروع ایام عزاداری حضرت سید الشهدا علیه السلام مدام پیام هایی در شبکه های اجتماعی و فضای مجازی ردو بدل می شود به این مضمون که چرا هزینه های عزادای امام حسین علیه السلام صرف کمک به فقرا یا ازداوج جوانان و ... نمی شود و این همه هزینه بری نذری و برپایی عزای حضرت سید الشهدا علیه السلام صورت می پذیرد . پاسخ  به این شبهه توسط استاد اسماعیل شفیعی سروستانی آماده و جهت دانلود ویدئو با کیفیت HD در سایت موعود قرار گرفته است

شاید برای شما هم این پرسش به وجود آمده باشد که برای چه امام حسین(علیه السلام) بعد از شنیدن خبر شهادت حضرت مسلم(علیه السلام) در میانه راه به مدینه بازنگشتند؟

پرونده محرم
حضرت ابی عبدالله الحسین علیه‌السلام روز 21 ذی‌حجه‌الحرام از سال 60 هجری در منزل «ثعلبیه»- منزلگاهی بین مکه و کوفه- خطاب به مردی که او را به سازش با بنی‌امیه دعوت کرد، در مقام احتجاج فرمود: «به خدا سوگند اگر تو را در مدینه ملاقات می‌کردم اثر جبرئیل را در خانه ما و نزول او برای وحی به جدم را به تو نشان می‌دادم. ای برادر! عموم مردم دانش را از ما برگرفتند.»

همزمان با آغاز ماه محرم، مردم و کوچه پس‌کوچه‌های شهر تهران را می‌توان دید که غرق در شور حسینی(ع) شده‌اند و سراسر ایران نیز همین حس و حال را با خود به همراه دارند. از پیر و جوان تا زن و مرد هر کدام به نوعی به دنبال عَلَم کردن پرچم عزای حسینی در محله و سَر دَرِ منازل یا حسینیه‌ها و تکایای خود می‌باشند. همه این احوالاتِ مردم و شکل و شمایل کوچه و خیابان‌های شهرهای کشورمان روایتگر این خبر هستند که‌ ای اهل عالم؛ «شور حسینی هزار و سیصد و هشتاد ساله شد.»

پرونده محرم
مراسم عزاداری و مدّاحی، هرچند باید با قوت هرچه بیشتر ادامه یابد، اما زدودن پیرایه ها از آن و پرهیز از روش هایی كه موجب خالی شدن از بر بار معرفتی می شود یا وهن مذهب را به دنبال دارد، باید همواره مدّ نظر صاحب نظران و فعالان این عرصه قرار گیرد.

پرونده محرم
دربارهء اقدامات انجام شده و ناتمام و كارهايي كه بايد انجام شود، فراوان است. اقيانوس بيكران عاشورا آن قدر عميق و بزرگ و پر حادثه است، كه گوهرهاي آن پايان نمي پذيرد و جز با كشتي نجات حسيني نمي توان در آن راه پيمود. تنها حسين عليه السلام است كه مي تواند بشريت را به ساحل كربلا برساند و از غرقابها و گرداب هاي فراوان فكري و اجتماعي رهايي بخشد.

پرونده محرم
«كاف» اسم كربلا و «هاء» اشاره به شهادت و هلاكت عترت طاهره (خاندان مكرّم حضرت رسالت) است؛ «ياء» اشاره به يزيد است كه بر حسين (ع) ظلم نمود؛ «عين» اشاره به عطش و تشنگى حسين (ع) [و ياران عزيز او] است و «ص» اشاره به صبر آن حضرت است [در مقابل مصايب و شدايد]. زكريّا (ع) وقتى اين را بشنيد، در مسجد خويش سه روز اعتكاف نمود و از معاشرت با مردم خوددارى كرد و پيوسته گريه و زارى نمود و مرثيه‏ سرايى مى‏ كرد:

به مناسبت سالروز نهم شهریور 1357 - امام موسی صدر شهید بی نشان

سخنرانى امام موسى صدر
انديشه ظهور مهدى (ع) به شيعيان اختصاص ندارد، اين عقيده در كتب روايى همه مذاهب اسلامى يافت مى‏ شود. صدها و هزارها روايت دلالت دارند و ثابت مى‏ كنند كه پيامبر اكرم (ص) فرمودند: «اگر حتى يك روز از جهان باقى مانده باشد، خداوند آن روز را طولانى مى ‏گرداند، چندان كه مردى از اهل بيت (ع) من، هم‏نام و هم‏كنيه من، ظهور كند و زمين پر از ظلم و بيداد را از عدل و قسط پر كند».

عبدالحسن بزرگمهرنيا
در تاريخ 23 ساله بعثت پيامبر اكرم و نبى معظّم، روزهاى بسيار مهم و سرنوشت‏ سازى وجود دارد كه هر يك از رخدادهاى آن به تنهايى براى اثبات حقّانيت اسلام، نزد دوست و دشمن كافى است. يكى از اين رويدادهاى مهمّ و ممتاز «روز مباهله» است كه در آن توحيد، نبوّت و امامت در كامل‏ترين چهره‏ ها جلوه كرده و حقيقت ناب و نورانى خود را نشان داد.

امروز، سالروز به دار کشيده شدن ميثم خرمافروش، يار مجاهد و رازدار اهل بيت(ع) در کوفه به دست عبيدالله بن زياد است.
مي گويند، روزي ميثم تمار که به لطف همنشيني با اميرالمؤمنين علي(ع)، از اسرار خلقت آگاه شده بود، در يکي از مجالس قبيله بني اسد، حبيب بن مظاهر، بزرگ شيعيان کوفه را ديد و مدتي باهم به صحبت نشستند. در ‏پايان اين ديدار، حبيب با اشاره تلويحي به اطلاعش از نحوه شهادت ميثم، خطاب به او گفت: گوييا پيرمرد خرما فروشي را مي‏ بينم که در راه ‏دوستي فرزندان و خاندان پيامبر(ص)، او را به دار مي‏آويزند و بر چوبه دار، شکمش را مي‏ درند.