زمين، با همه وسعتش‏
چونان قفس تنگى فرصت پريدن را گرفته است،
و آسمان، با همه سخاوتش‏
باغ بخيلى است كه در فصل ايثار، درهاى رحمتش ناگشوده مانده است.
خدايا!
دست‏هاى التماس من، تنها و تنها، نسيم عنايات تو را به يارى فرا مى‏ خواند، و مى‏ شكستم در محراب محبت تو، زبان به شكايت مى ‏گشايد، و ميعادگاه آشفته‏ ترين روزها و آسوده ‏ترين شب‏هايم، حرم امن توست.
خدايا!
قسم به آن ستارگان فروزانى كه آسمان‏ ها و زمين به بركت نامشان روشن گشته ‏اند،
صبحى صادق را تا بيكران كهكشان‏هايت بگستران،
صبحى كه آفتاب زيبايش با چنان عشقى ببارد كه از چشمان منتظر زمين، فرصت پلك زدن را بگيرد.
اى بهار عاشقان!
مولاى منتظران!
يا صاحب الزمان!
دل‏هاى شكسته، بى‏قرار فصل فريادرسى تواند،
و پلك‏هاى خسته، استقبال از باران صدايت را لحظه شمارى مى ‏كنند.
پس اى آفتابى‏ ترين صبح! چشم‏ هاى تشنه را به نور نگاهت سيراب گردان،
و در هر طلوع ناگهانى ات هر چه بيشتر شتاب كن.
پى نوشت‏
__________________________________________________
(1). بحار الانوار ج 53 ص 175 توقيع حضرت بقية الله عجبه شيخ مفيد به نقل از فرمايشات حضرت بقية الله آيت الله حاج شيخ محمد هالصى شيرازى‏