زمين، با همه وسعتش
چونان قفس تنگى فرصت پريدن را گرفته است،
و آسمان، با همه سخاوتش
باغ بخيلى است كه در فصل ايثار، درهاى رحمتش ناگشوده مانده است.
خدايا!
دستهاى التماس من، تنها و تنها، نسيم عنايات تو را به يارى فرا مى خواند، و مى شكستم در محراب محبت تو، زبان به شكايت مى گشايد، و ميعادگاه آشفته ترين روزها و آسوده ترين شبهايم، حرم امن توست.
خدايا!
قسم به آن ستارگان فروزانى كه آسمان ها و زمين به بركت نامشان روشن گشته اند،
صبحى صادق را تا بيكران كهكشانهايت بگستران،
صبحى كه آفتاب زيبايش با چنان عشقى ببارد كه از چشمان منتظر زمين، فرصت پلك زدن را بگيرد.
اى بهار عاشقان!
مولاى منتظران!
يا صاحب الزمان!
دلهاى شكسته، بىقرار فصل فريادرسى تواند،
و پلكهاى خسته، استقبال از باران صدايت را لحظه شمارى مى كنند.
پس اى آفتابى ترين صبح! چشم هاى تشنه را به نور نگاهت سيراب گردان،
و در هر طلوع ناگهانى ات هر چه بيشتر شتاب كن.
پى نوشت
__________________________________________________
(1). بحار الانوار ج 53 ص 175 توقيع حضرت بقية الله عجبه شيخ مفيد به نقل از فرمايشات حضرت بقية الله آيت الله حاج شيخ محمد هالصى شيرازى